جزئيات کشف فوق که توسط گروهی از مرکز «جان اينز» صورت گرفته در گزارشی در نشريه «ای-لايف» منتشر شده است.

به نظر می& رسد پرندگان نيز با استفاده از روش& هايی مشابه سطوح چربی خود را در طول مهاجرت ثابت نگاه می& دارند.

دانشمندان با بررسی گياه «آرابيدوپسيس» به عنوان نمونه آزمايشی به نتايج اين پژوهش دست يافتند. به ظاهر، گياهان در طول شب و زمانی که برای تبديل دی اکسيدکربن به قند و نشاسته به انرژی نور آفتاب دسترسی ندارند، نيازمند آن هستند که با تنظيم منابع موجود نشاسته خود تا زمان طلوع مجدد خورشيد از اين ذخيره غذايی استفاده کنند.

آزمايش& های انجام شده توسط دانشمندان در مرکز «جان اينز» حاکی است که گياه برای تنظيم دقيق مصرف نشاسته خود می& بايست نوعی محاسبه تقسيم رياضی انجام دهند.

پرفسور اليسون اسميت، سرپرست اين گروه پژوهشی، در گفت و گو با «بی بی سی» می& گويد: «گياهان در واقع محاسبات رياضی خود را به شيوه& ای ساده و از طريق فرآيند شيميايی انجام می& دهند - واقعيتی شگفت انگيز که ما را به عنوان دانشمندان ناظر اين فرآيند در بهت و حيرت فرو برد.»

اين پژوهشگر در ادامه تصريح می& کند: «[البته] اين سطح محاسبات زير ديپلمی است، اما رياضی است ديگر.»

دانشمندان با استفاده از روش مدل سازی رياضی شيوه تقسيم منابع درون گياه را مورد بررسی قرار دادند. در طول مدت شب، مکانيسم درون برگ مقدار ذخيره نشاسته را اندازه گيری می& کند. اطلاعاتِ زمانی از طريق ساعت درونی گياه، شبيه آنچه در بدن انسان نيز هست، دريافت می& شود.

سپس، روندی پيچيده در گياه آغاز می& شود که - به گفته دانشمندان - به وسيله دو نوع مولکول به نام «S» برای نشاسته و «T» برای زمان انجام می& شود.

مولکول «S» تفکيک نشاسته را تحريک می& کند و مولکول «T» جلوی اين فرايند را می& گيرد، ميزان مصرف نشاسته از طريق نسبت مولکول& های «S» به مولکول& های «T» تعيين می& شود. به بيان ديگر، فرمولی به شکل S‪/‬T توسط گياه محاسبه می& شود.

دکتر ريچارد باگز، از دانشگاه کويين مری لندن درباره يافته& های اين پژوهش می& گويد: «اين نتايج مدرکی برای هوشمندی گياهان نيست. بلکه تنها نشان می& دهد که گياهان مکانيسمی دارند که به کمک آن، به طور خودکار، سوخت کربوهيدرات در طول شب را تنظيم می& کنند. نباتات مثل ما محاسبات رياضی را به شکل هدفمند و به ميل خود انجام نمی& دهند.»